امکانات ویلاهای شیک رامسر 1402

چندین علت احتمالی برای مجموعه ای از بحران های مسینی در نظر گرفته شده است. در حالی که در همه زمینه ها اختلاف نظر وجود دارد، به نظر می رسد کلی ترین اجماع موافق است که اقلیم نقش مهمی در پر شدن و تخلیه دوره ای حوضه ها داشته است و عوامل زمین ساختی باید در کنترل ارتفاع آستانه ها که جریان را محدود می کند، نقش داشته باشد. اقیانوس اطلس و مدیترانه.[37] با این حال، بزرگی و گستردگی این اثرات به طور گسترده قابل تفسیر است (به عنوان مثال، ون دایک و همکاران (1998) را ببینید.[20]

به هر حال علل بسته شدن و انزوای دریای مدیترانه از اقیانوس اطلس را باید در منطقه ای جستجو کرد که اکنون تنگه جبل الطارق در آن قرار دارد. یکی از مرزهای زمین ساختی بین صفحه آفریقا و صفحه اروپا و قطعات جنوبی آن مانند صفحه ایبری وجود دارد. این منطقه مرزی با یک ویژگی تکتونیکی قوسی شکل، کمان جبل الطارق، که شامل جنوب اسپانیا و شمال آفریقا می شود، مشخص می شود. در منطقه کنونی دریای مدیترانه، سه مورد از این کمربندهای قوسی شکل وجود دارد: کمان جبل الطارق، کمان کالابریا و کمان دریای اژه. سینماتیک و دینامیک این مرز صفحه و کمان جبل الطارق در اواخر میوسن به شدت با علل بحران شوری مسین مرتبط است: پیکربندی مجدد زمین ساختی ممکن است گذرگاه ها را بسته و دوباره باز کند، به عنوان منطقه ای که در آن ارتباط با اقیانوس اطلس است. واقع شده بود توسط گسل های امتداد لغز و بلوک های دوار پوسته قاره نفوذ کرده است. از آنجایی که گسل با فشردگی منطقه ای ناشی از همگرایی آفریقا با اوراسیا سازگار بود، ممکن است جغرافیای منطقه به اندازه کافی تغییر کرده باشد که راه های دریایی را باز و بسته کند. با این حال، فعالیت تکتونیکی دقیق پشت حرکت را می توان به روش های مختلفی تفسیر کرد.[38]

هر مدلی باید ویژگی های مختلف منطقه را توضیح دهد:

   ویلا های رامسر با باکیفیت ترین امکانات

کوتاه شدن و گسترش همزمان در مجاورت نزدیک اتفاق می افتد. توالی‌های رسوبی و روابط آن‌ها با فعالیت گسلی، نرخ برآمدگی و فرونشست را کاملاً محدود می‌کنند.
بلوک‌های قاره‌ای محدود به گسل را اغلب می‌توان مشاهده کرد که می‌چرخند
عمق و ساختار لیتوسفر توسط سوابق فعالیت های لرزه ای و همچنین توموگرافی محدود شده است.
ترکیب سنگ های آذرین متفاوت است - این امر مکان و وسعت هر فرورانش را محدود می کند.
سه مدل ژئودینامیکی متضاد وجود دارد که ممکن است با داده‌ها مطابقت داشته باشد، مدل‌هایی که برای سایر ویژگی‌های قوس‌دار در مدیترانه به طور یکسان مورد بحث قرار گرفته‌اند:

یک منطقه فرورانش متحرک ممکن است باعث بالا آمدن منطقه ای دوره ای شده باشد. تغییرات در سنگ‌های آتشفشانی نشان می‌دهد که نواحی فرورانش در حاشیه دریای تتیس ممکن است به سمت غرب برگشته باشند و شیمی و چگالی ماگمای زیرین مدیترانه غربی را تغییر دهند.[40] با این حال، این تخلیه و پر کردن دوره ای حوضه را در نظر نمی گیرد.
همین ویژگی ها را می توان با لایه لایه شدن منطقه ای[41] یا از بین رفتن لایه ای از کل لیتوسفر توضیح داد.[42]
حباب زدایی، از دست دادن یک "لکه" از گوشته لیتوسفر، و متعاقب آن حرکت رو به بالا پوسته پوشاننده (که "لنگر" گوشته متراکم خود را از دست داده است) نیز ممکن است باعث پدیده های مشاهده شده باشد[43]، اگرچه اعتبار "نفخ زدایی" فرضیه زیر سوال رفته است.[44]
از این میان، به نظر می‌رسد که تنها مدل اول، با احضار بازگشت به عقب، چرخش‌های مشاهده‌شده را توضیح می‌دهد. با این حال، تطبیق آن با تاریخچه فشار و دمای برخی از سنگ‌های دگرگونی دشوار است.[45]

این منجر به ترکیب‌های جالبی از مدل‌ها شده است که در ابتدا عجیب به نظر می‌رسیدند، در تلاش برای نزدیک شدن به وضعیت واقعی امور.[46][47]

برای توضیح ماهیت دوره ای وقایع، تقریباً باید از تغییرات آب و هوا استفاده کرد. آنها در دوره های سرد چرخه میلانکوویچ، زمانی که انرژی خورشیدی کمتری به نیمکره شمالی می رسد، رخ می دهند. این امر منجر به تبخیر کمتر اقیانوس اطلس شمالی و در نتیجه بارندگی کمتر در دریای مدیترانه شد. این امر حوضه تامین آب از رودخانه ها را گرسنگی می بخشد و اجازه خشک شدن آن را می دهد.[نیازمند منبع]

بر خلاف غرایز بسیاری از مردم، اکنون یک اجماع علمی وجود دارد که نوسانات سطح آب دریاها نمی تواند علت اصلی آن باشد، اگرچه ممکن است نقش داشته باشد. فقدان کلاهک های یخی در آن زمان به این معنی است که مکانیسم واقعی برای ایجاد تغییرات قابل توجه در سطح دریا وجود نداشت - جایی برای رفتن آب وجود نداشت و مورفولوژی حوضه های اقیانوسی نمی تواند در چنین مقیاس زمانی کوتاهی تغییر کند.